Janaúba: zertarako eta nola erabili
Alai
Janaúba janaguba, tiborna, jasmin-mango, pau santo eta rabiva izenez ere ezagutzen den sendabelarra da. Hosto berde zabalak ditu, lore zuriak eta propietate sendagarriak eta germizidak dituzten latexak sortzen ditu.
Janaúba irakinak eta ultzera gastrikoak tratatzeko erabil daiteke hanturaren aurkako edo sendatzeko propietateak direla eta, adibidez. Janauba produktu naturalen merkatu eta denda batzuetan aurki daiteke eta bere izen zientifikoa daHimatanthus drasticus (Mart.) Plumel.
Zertarako erabiltzen da Janaúba
Janaúba propietate purgatzaileak, analgesikoak, antimikrobianoak, desparasitazioak, hanturaren aurkakoak, sendagarriak eta immunitate estimulatzaileak ditu. Horrela, janauba erabil daiteke:
- Sukarra gutxitu;
- Ultzera gastrikoak tratatu;
- Laguntza gastritisaren tratamenduan;
- Hesteetako zizareak infekzioei aurre egitea;
- Tratatu furunkula;
- Luxazioaren sintomak arindu;
- Zauria sendatzeko prozesua bizkortzen du;
- Sistema immunologikoa indartzen du;
- Herpesaren tratamenduan laguntzen du.
Zientifikoki frogatuta egon ez arren, janauba HIESaren eta minbizi mota batzuen aurka ere erabil daitekeela uste da.
Janaúbako esnea
Janaúbaren erabilitako atala latexa da, landarearen enborretik ateratzen dena. Uretan diluitutako latexak janauba esnea sortzen du ahoz, konpresetan edo dutxetan baginako edo anal barrunbean tratamenduak egiteko.
Janaúba esnea egiteko, diluitu esnea uretan. Ondoren, erabili 18 esne tanta litro bat ur hotzetarako eta diluitu. Gosaldu ondoren bi koilarakada hartzea gomendatzen da, bazkalostean bi koilarakada eta afalostean bi.
HIESaren eta minbiziaren aurkako erabilera ez da gomendagarria, kimioterapiaren eraginkortasuna gutxitu dezaketelako.
Bigarren mailako efektuak eta kontraindikazioak
Janauba medikuaren gidaritzapean bakarrik erabili behar da, laburpenetik 36 tantatik gorako dosietan erabiltzen denean toxikoa izan baitaiteke gibelerako eta giltzurrunetarako. Gainera, janauba esnearen erabilera medikuaren gomendioarekin bakarrik egin behar da gaixotasun batzuen tratamenduan eragin toxikoak eta interferentziak ekiditeko, adibidez minbizia, adibidez.