Jaioberriaren takipnea iragankorra: zer den, sintomak eta tratamendua
Alai
Jaioberriaren takipnea iragankorra haurtxoak jaio eta gutxira arnasa hartzeko zailtasunak dituen egoera da, larruazaleko kolore urdinxkak edo haurraren arnasketa azkarragoak antzeman dezaketena. Garrantzitsua da egoera hori azkar identifikatu eta tratatzea konplikazioak ekiditeko.
Jaioberriaren tahipnea iragankorraren sintomen hobekuntza tratamendua hasi eta 12 eta 24 ordu artean ager daiteke, baina, zenbait kasutan, oxigenoa 2 egunera arte mantentzea beharrezkoa izan daiteke. Tratamenduaren ondoren, jaioberriak ez du inolako segidarik, eta ez du arnas arazoak izateko asma edo bronkitisa izateko arrisku handiagoa.
Sintoma nagusiak
Haurraren takipnea iragankorraren sintomak jaio eta gutxira identifikatzen dira eta egon daitezke:
- Arnasketa azkarra minutuko 60 arnas mugimendu baino gehiagorekin;
- Arnasa hartzeko zailtasunak, soinuak ateratzeko (intziriak);
- Sudurzuloen irekitze gehiegizkoa;
- Azala urdinxka, batez ere sudurzuloetan, ezpainetan eta eskuetan.
Haurrak sintoma horiek dituenean, diagnostiko-probak egitea gomendatzen da, hala nola bularreko erradiografiak eta odol-analisiak, diagnostikoa baieztatzeko eta tratamendu egokia hasteko.
Tratamendua nola izan behar duen
Taipnea jaioberriaren tratamendua oxigeno-indartzailearekin egin ohi da haurtxoari hobeto arnasa hartzen laguntzeko, arazoa bere burua konpontzen baita. Hori dela eta, haurtxoak oxigeno maskara bat jantzi beharko du 2 egunez edo oxigeno maila normalizatu arte.
Gainera, takipnea iragankorrak arnasketa oso azkarra eragiten duenean, minutuko 80 arnas mugimendu baino gehiagorekin, haurrari ez zaio ahoa elikatu behar, esnea biriketara xurgatzeko arrisku handia baitago, pneumonia sortuz. Halakoetan, haurtxoak hodi nasogastriko bat erabili beharko du, hau da, sudurretik urdaileraino doan hodi txikia, eta normalean erizainak haurra elikatzeko bakarrik erabili beharko luke.
Arnas fisioterapia tratamenduan zehar adieraz daiteke, oxigenoarekin batera haurraren arnas prozesua errazteko, normalean fisioterapeuta batek arnas muskuluen ahalegina murrizten eta arnasbideen irekiera errazten duten zenbait posizio eta ariketa mota erabiltzen ditu.
Zergatik gertatzen den
Jaioberriaren takipnea iragankorra sortzen da haurraren birikek jaio ondoren likido amniotiko guztia ezabatzeko gai ez direnean eta, beraz, arazoa garatzeko arrisku handiagoa dago kasu hauetan:
- 38 aste baino gutxiagoko haurdunaldia duen jaioberria;
- Pisu gutxiko jaioberria;
- Diabetes aurrekariak dituen ama;
- Zesarea erditzea;
- Zilbor hestea mozteko atzerapena.
Horrela, jaioberriaren tahipnea iragankorra garatzea saihesteko modua kortikoide esteroideak zuzenean amaren zainetara jaurtitzea da, zesarea bidez erditu baino 2 egun lehenago, batez ere haurdunaldiaren 37 eta 39 asteen artean gertatzen denean.
Gainera, haurdunaldia osasuntsu mantentzeak dieta orekatuarekin, ohiko ariketa fisikoa egiteak eta alkohola eta kafea bezalako substantzien erabilera gutxitzeak arrisku faktore kopurua murrizten laguntzen du.