Kolpitisa: zer den, motak eta nola egiten da diagnostikoa

Alai
Colpitisa bakterioek, onddoek edo protozooek eragindako baginaren eta umetokiaren hanturari dagokio eta baginako isuri zuri eta esneak agertzea eragiten du. Hantura hori maizago gertatzen da harreman estua maiz izaten duten eta sexu harremanetan kondoirik erabiltzen ez duten emakumeetan, batez ere.
Kolpitisaren diagnostikoa ginekologoak egiten du emakumeak deskribatutako sintomen analisia, eskualde intimoaren behaketa eta gaixotasuna baieztatzeko zenbait proba burututa. Kolpitisa eragiten duen mikroorganismoa identifikatzetik, medikuak tratamendu onena adierazi dezake.

Kolpitis motak
Kausaren arabera, kolpitisa sailka daiteke:
- Bakterioen kolpitisa: Kolpitis mota hau bakterioek sortzen dute, batez ere Gardnerella sp. Bakterio mota hauekin infekzioek sortutako hanturak usain desatsegina eta baginako isuria eta kontaktu intimoan mina agertzea eragiten du. Ikasi infekzioa nola identifikatu Gardnerella sp;
- Onddoen kolpitisa: Onddoen kolpitisa batez ere generoko onddoek eragiten dute Candida, normalean emakumearen baginan egon ohi da, baina tenperatura eta hezetasun baldintza onen aurrean ugaritu eta infekzioa sor dezakete;
- Protozooaren kolpitisa: Emakumeengan kolpitisaren erantzule den protozoo nagusia Trichomonas vaginalis, horrek erretze sentsazioa, ziztadak eta gernu egiteko gogo asko eragiten ditu. Trikomoniasiaren sintomak ezagutzen jakin.
Kolpitisaren zein mikroorganismo arduratzen den jakiteko, beharrezkoa da ginekologoak laborategian egiten den baginako jariapenaren bilketaren bidez egin behar den azterketa mikrobiologikoa egitea eskatzea. Azterketaren emaitzatik, medikuak arrazoiaren arabera ezar dezake tratamendua.
Diagnostikoa nola egiten den
Kolpitisaren diagnostikoa ginekologoak egiten du zenbait azterketen bidez, hala nola, kolposkopia, Schiller proba eta pap frotioa. Hala ere, pap frotioa, prebentzio azterketa gisa ere ezagutzen dena, ez da oso zehatza kolpitisaren diagnostikoa egiteko eta ondo erakusten dituzte baginako hanturaren seinaleak.
Hori dela eta, kolpitisaren susmoa baldin badago, medikuak kolposkopiaren errendimendua adieraz dezake, eta horrek umetokiaren, bulbularen eta baginaren ebaluazioa ahalbidetzen du eta kolpitisa iradokitzen duten aldaketak identifikatu daitezke. Ulertu nola egiten den kolposkopia.
Gainera, hanturaren erantzulea den mikroorganismoa identifikatzeko eta, horrela, tratamendu egokiena abiaraz daiteke, medikuak analisi mikrobiologikoa eska dezake, baginako isurketetan oinarrituta egiten dena.
Sintoma nagusiak
Kolpitisaren adierazgarri diren sintoma nagusiak baginako isuri zurixka homogeneoak eta esnearen antzekoak izatea dira, baina zezenak ere izan daitezke. Isurketaz gain, zenbait emakumek ukipen intimoaren ondoren okertzen den usain desatsegina izan dezakete eta hanturaren erantzulea den mikroorganismoarekin zuzenean lotura izan dezakete.
Azterketa ginekologikoan seinaleak ikusita, medikuak hanturaren larritasuna adierazi ahal izango du, hala nola konplikazioak izateko arriskua ebaluatzeaz gain, hala nola endometriosi eta pelbiseko hanturazko gaixotasunak, adibidez. Kolpitisaren sintomak ezagutzen jakin.
Kolpitisaren aurkako tratamendua
Kolpitisaren tratamendua ginekologoaren gidaritzapean egin behar da, hark hanturaren ardura duen agente infekziosoaren arabera botikak gomendatuko ditu eta ahozko edo baginako administraziorako botikak adieraz daitezke. Egoera larria ez den arren, garrantzitsua da tratatzea, modu horretan hanturaren okerrera egitea saihestu baitaiteke eta horrek beste gaixotasun batzuk, hala nola HPVa, adibidez, agertzea errazten du.
Kolpitisaren tratamenduan emakumea sexu harremanik ez edukitzea gomendatzen da, ezta kondoiarekin ere, baginan zakila igurtzea deserosoa izan daitekeelako. Ulertu kolpitisaren tratamendua nola egiten den.