Nola da endometriosiaren tratamendua
Alai
Endometriosiaren tratamendua ginekologoaren jarraibideen arabera egin behar da eta sintomak arintzea du helburu, batez ere mina, hemorragia eta antzutasuna. Horretarako, medikuak analgesikoak, antisorgailuak edo, sintomen larritasunaren arabera, kirurgia erabiltzea gomendatu dezake.
Medikuak adierazitako tratamenduak kontuan hartu behar ditu emakumearen adina, haurdun geratzeko nahia, gaixotasunaren kokapena eta sintomen larritasuna.
1. Sendagaiekin tratamendua
Botiken tratamenduak, tratamendu klinikoa ere deitua, sintomak arintzea du helburu nagusia eta, horretarako, medikuak antisorgailuen pilula erabil dezake ovulazioa ekiditeko eta hazten ari den ehun endometrialaren hantura saihesteko sabeletik kanpo. Tratamendu hau haurdun geratzea pentsatzen ez duten emakumeei gomendatzen zaie, hilekoaren zikloa eten baitaiteke.
Endometriosi botikekin tratatzeko, ginekologoak honako hauek gomendatu ditzake:
- Ahozko antisorgailua edo Mirena DIU, hilerokoaren emaria erregulatzen eta murrizten laguntzen dutenak, umetokiaren barnealdetik eta kanpoaldetik ehun endometriala haztea eragotziz;
- Hormonen aurkako erremedioak: Zoladex edo Danazol bezala, ovarioek estrogenoen produkzioa murrizten baitute, hilekoaren zikloa saihestuz eta endometriosia garatzea saihestuz.
Haurdun geratzeko asmoa duten emakumeetan, normalean, analgesikoak edo antiinflamatorioak erabiltzea gomendatzen da, hala nola Ibuprofenoa edo Naproxenoa, hantura gutxitzeko eta mina eta hemorragia murrizteko, batez ere hileko garaietan.
Ikusi zein tratamendu gomendatzen diren endometriosia haurdun geratzeko.
2. Tratamendu naturala
Endometriosiaren tratamendu naturala medikuak adierazitako botikekin tratamendua osatzeko modu gisa egin behar da eta sintomak arintzea du helburu, batez ere kolikoak eta sabeleko ondoeza. Horrela, emakumeak propietate analgesikoak eta antiespasmodikoak dituzten te batzuk kontsumitu ditzake, esaterako, jengibre tea kamamila eta izpilikua tearekin, adibidez. Begiratu kolikoentzako etxeko erremedioetarako beste aukera batzuk.
Horrez gain, garrantzitsua da emakumeak omega-3an aberatsa den dieta izatea, substantzia hori gai baita hantura eta, ondorioz, endometriosiaren sintomak gutxitzeko, jarduera fisikoa aldian-aldian praktikatzeaz gain, laguntzen baitu emakumearen hilekoaren zikloa hobetzeko eta horrela sintomen intentsitatea kontrolatzeko.
3. Tratamendu kirurgikoa
Tratamendu kirurgikoa botikekin tratamendua eraginkorra ez denean edo sintomak nahiko larriak direnean eta emakumearen bizi kalitatea zuzenean oztopatzen dutenean adierazten da. Horrela, kirurgia adierazten da umetokitik kanpoko ehun endometrialaren gehiegizko hazkundea, min oso larria edo ugalkortasun arazoak daudenean.
Endometriosia tratatzeko kirurgiak umetokitik kanpo ezarri den ehun endometriala kentzeko balio du, sintomak gutxituz eta haurdunaldiko aukerak handituz. Gaixotasunaren kasu arinetan, umetokitik kanpo ehun endometrial gutxi dagoenean, kirurgia laparoskopia bidez egiten da, eta bertan ez da beharrezkoa organoak kentzea eta berreskuratzeko denbora laburragoa da.
Endometriosi oso larria denean eta emakumeak haurdun geratu nahi ez duenean, behin betiko kirurgia egitea gomendatzen da, zeinetan umetokia eta obulutegiak kentzen diren, prozedura hau histeroskopia izenarekin ezagutzen delarik. Ulertu kirurgia nola egiten den umetokia eta obulutegiak kentzeko.
Endometriosiaren ondorioak
Endometriosiaren ondorioak aldatu egiten dira kokapenaren arabera eta arina, moderatua edo larria den. Ondo tratatu ez den endometriosiaren ondorio nagusiak hauek dira:
- Organoen sabeleko organoetan atxikimenduen eraketa;
- Haurdun geratzeko zailtasunak;
- Antzutasuna;
- Obuluak, umetokia, maskuria eta hesteak bezalako organoen konpromisoa.
Endometriosiaren ezaugarria sabelaren barruko ehun endometriala hazten da, hau da, umetokian hazten den eta enbrioia jasotzeko eta ondorioz haurdunaldiaren garapena lortzeko prestatzen duen ehuna, baina hori gertatzen ez denean endometrioak malutak egiten ditu, hilekoarekin.
Endometriosian, ehun hori obulutegien, umetokiaren, maskuriaren, hesteen edo eskualde horretatik gertu dagoen beste edozein lekutara atxiki daiteke. Hormonei erantzuten die eta hilerokoan ere odoljarioa da. Hori dela eta, gaixotasunak hilerokoan eta kasu larrienetan, hanturak eta atxikimenduak bezalako sintomak sortzen ditu, "hileroko" horrek nora jo ez duelako.