Lennox Gastaut sindromea
Alai
Lennox-Gastaut sindromea gaixotasun arraroa da, neurologo edo neuropediatra batek diagnostikatutako epilepsia larriaren ondorioz, krisiak eragiten dituena, batzuetan konortea galtzen denean. Normalean garapen mental atzeratua izaten da.
Sindrome hau haurrengan gertatzen da eta ohikoagoa da mutilengan, bizitzako 2. eta 6. urteen artean, 10 urte bete ondoren ez da ohikoa eta heldutasunean oso gutxitan agertzen da. Gainera, litekeena da dagoeneko beste epilepsia bat duten haurrek, West sindromea adibidez, gaixotasun hori garatzea.
Lennox sindromeak badu sendabiderik?
Lennox sindromea ez da sendatzen, hala ere, tratamenduarekin definitzen duten sintomak gutxitu daitezke.
Tratamendua
Lennox sindromearen tratamendua fisioterapiaz gain, analgesikoak eta konbultsioen kontrakoak hartzea da eta arrakasta handiagoa du garuneko kalterik ez dagoenean.
Gaixotasun hau botika batzuen erabilerarekiko erresistentea izan ohi da, hala ere Nitrazepam eta Diazepam errezeta medikoarekin erabiltzeak emaitza onak izan ditu tratamenduan.
Fisioterapia
Fisioterapiak sendagaien tratamendua osatzen du eta motorraren eta arnasaren konplikazioak prebenitzeko balio du, gaixoaren koordinazio motorra hobetuz. Hidroterapia beste tratamendu mota bat izan daiteke.
Lennox sindromearen sintomak
Sintomek eguneroko krisiak izaten dituzte, epe laburreko kontzientzia galtzea, gehiegizko listua eta ureztatzea.
Diagnostikoa berretsi egiten da elektroentzefalograma behin eta berriz aztertu ondoren, krisiak zein maiztasun eta forma diren jakiteko eta sindromearen ezaugarri estandar guztiak egokitzeko.