Suturaren dehiszentzia: zer den, zergatik gertatzen den eta nola tratatu

Alai
- Deixizentziaren zantzu nagusiak
- Zer eragin dezake dehiskentzia
- Tratamendua nola egiten den
- Konplikazio posibleak
- Nola prebenitu dehiszentziaren agerpena
Sutura kirurgikoaren dehiskentzia zailtasun larria da, zauriaren ertzak, juntura batekin elkartuta, irekitzen eta urruntzen amaitzen baitute, infekzio arriskua handituz eta sendatzea oztopatuz.
Nahiko arraroa den arren, dehiszentzia arriskua handiagoa da lehenengo 2 asteetan eta sabeleko ebakuntza egin ondoren, sendatze prozesua hasierako fasean baitago.
Konplikazio larria denez, zauri kirurgikoa irekita egon daitekeela susmatzen den bakoitzean, oso garrantzitsua da ospitalera berehala joatea mediku edo erizainak ebaluatzeko, beharrezkoa bada tratamendua hasita.

Deixizentziaren zantzu nagusiak
Deizzentziaren zantzurik nabarmenena zauri kirurgikoaren irekitze partziala edo osoa da; hala ere, zauria behatze zaileko lekuan dagoenean, beste seinale batzuk ikusi beharko lirateke eta osasun profesional batek beti ebaluatu beharko lituzkeenak:
- Hantura lekuan;
- Min bizia;
- Pus irteera;
- Zaurian gehiegizko bero sentipena.
Zauria ikusi ezin den kasuetan, beste norbaiti eskatu diezaiokezu lekua begiratzeko edo ispilua erabiltzeko, adibidez.
Ikusi kirurgiaren ondoren hartu beharreko arreta nagusia konplikazioak ekiditeko.
Zer eragin dezake dehiskentzia
Zaurien dehiskentziaren arrazoi nagusia zauri kirurgikoaren gunean presioa handitzea da, gerta daiteke lehen asteetan neurriz kanpoko ahalegin fisikoak egiten direnean edo oso maiz eztul egiten duzunean, edo estutu ere egiten duzunean, eta gunea behar bezala babestuta ez dagoenean., adibidez.
Gainera, gehiegizko pisua duten pertsonek dehiszentzia izateko arrisku handiagoa dute, batez ere sabeleko ebakuntza egin ondoren, gehiegizko pisuak eta koipeak zailtzen baitute zauriaren ertzak elkarrekin itsastea.
Deserbentzia izateko arriskua areagotu dezaketen beste faktore batzuk erretzailea izatea, giltzurrunetako gaixotasuna izatea, diabetesa edo immunosupresioa eragiten duen gaixotasuna izatea dira, sendatzea oztopatzen duten baldintzak baitira.
Tratamendua nola egiten den
Deizzentziaren tratamendua medikuak edo erizainak hasi behar du beti ospitalean, zauria ebaluatu eta tratamendu egokiena zein den erabaki behar baitu.
Kasu gehienetan, tratamendua antibiotiko batekin egiten da zauriaren balizko infekzioa ezabatzeko eta mina arintzeko mina arintzeko. Gainera, zauriaren apailatzea erizain batek egin behar du, garrantzitsua baita erabilitako material mota egokitzea, baita teknika aseptikoa mantentzea ere.
Kasu larrienetan soilik beharrezkoa izan daiteke berriro ebakuntza egitea zauria berriro garbitzeko eta ixteko.
Konplikazio posibleak
Desherzentziaren aurkako tratamendua goiz hasten ez denean, desnatxeratzeko arrisku handia dago, hau da, larruazalaren azpiko organoak zauritik ateratzen direnean. Ospitalean berehala artatu behar den larrialdi egoera da, infekzio orokortua izateko eta organoen hutsegiteak izateko arriskua oso handiagoa baita.
Gainera, dehiszentziaren ondoren oso litekeena da orbaina itsusiagoa eta ikusgarriagoa izatea, sendatze prozesuak luzeagoa izan eta larruazalaren azalera handiagoa okupatuko baitu.
Nola prebenitu dehiszentziaren agerpena
Zaurien dehizzentzia ia ebakuntza guztietan gerta daitekeen konplikazio arraroa bada ere, batez ere sabelaldean egiten direnetan, hala nola zesarea.
Hala ere, badira arrisku hori murrizten duten zenbait neurri, hala nola:
- Zauriari presioa egin: batez ere lekuan presio handiagoa eragiten duen mugimendua egin behar denean, adibidez eztula, doministika, barre edo botaka, adibidez;
- Saihestu idorreria: hau oso aholku garrantzitsua da sabeleko ebakuntzen ebakuntza osteko aldian, gorotz pilak sabelean presioa handitzen baitu, zaurian eragina izanik. Horrela, egunean gutxienez 2 litro ur edan beharko zenituzke eta zuntzetan aberatsak diren jakiak jan, hala nola frutak eta barazkiak;
- Ahaleginak egitea saihestu: batez ere lehenengo 2 asteetan edo medikuaren jarraibideen arabera;
- Saihestu zauria gunea bustitzea lehenengo 2 asteetan: larruazala ahultzen duten infekzioen arriskua handitzen du.
Horrez gain, komenigarria da zauriaren erizainarekin tratamendu egokia egitea osasun zentro batean, adibidez, gunearen aldizkako ebaluazioa egiteaz gain material egokienak erabiltzea ahalbidetzen baitu.