Nola identifikatu eta tratatu kluver-bucy sindromea

Alai
Kluver-Bucy sindromea garuneko nahaste arraroa da, lobulu parietaleko lesioetatik sortzen dena, memoriarekin, elkarreragin sozialarekin eta sexu funtzionamenduarekin lotutako portaera aldaketak eragiten dituena.
Sindrome hau buruan kolpe gogorrek eragin ohi dute, hala ere, gerta daiteke parietal lobuluek endekapenezko gaixotasunen bat jasaten dutenean, hala nola Alzheimerra, tumoreak edo infekzioak, hala nola herpes simplexa.
Kluver-Bucy sindromeak sendabiderik ez badu ere, sendagai batzuekin eta terapia okupazionalarekin tratatzeak sintomak kontrolatzen laguntzen du, portaera mota batzuk ekiditeko.

Sintoma nagusiak
Sintoma guztien presentzia oso arraroa da, hala ere, Kluver-Bucy sindromean jokabide bat edo gehiago, hala nola:
- Objektuak ahoan jartzeko edo miazkatzeko nahia kontrolaezina, jendaurrean ere;
- Ezohiko objektuetatik plazera bilatzeko joera duten sexu portaera bitxiak;
- Janaria eta bestelako objektu desegokiak kontrolik gabe hartzea;
- Emozioak erakusteko zailtasuna;
- Objektu edo pertsona batzuk ezagutzeko ezintasuna.
Zenbaitek memoriaren galera eta kontatutakoa hitz egiteko edo ulertzeko zailtasunak ere izan ditzakete.
Kluver-Bucy sindromearen diagnostikoa neurologo batek egiten du, sintomak eta diagnostiko probak behatuz, hala nola, TC edo MRI.
Tratamendua nola egiten den
Kluver-Bucy sindromearen kasu guztietan ez dago tratamendu modurik frogatuta, hala ere, pertsona eguneroko jardueretan laguntzea edo terapia okupazionaleko saioetan parte hartzea gomendatzen da, hain egokiak ez diren jokabideak identifikatzen eta eteten ikasteko, batez ere leku publiko batean zaudenean.
Arazo neurologikoetarako erabiltzen diren zenbait droga, hala nola Carbamazepine edo Clonazepam, medikuak ere adieraz ditzake sintomak arintzen eta bizi kalitatea hobetzen laguntzen duten ebaluatzeko.